Bunlardan en ünlüsü - Japonya'da, birkaç Kiyomizu-dera denilen tapınaklar, ama Kyoto vardır. Onun tam adı - Otovasan Kiyomizu-dera, veya temiz su Tapınağı. Higashiyama bölgesinde bu Budist kompleks yüzden, çünkü kendi topraklarında bulunan şelale, denilen oldu. Suyun bu kaynağı güçler şifa olduğuna inanılmaktadır.

Tapınak Entin adında bir keşiş tarafından 778 yılında kurulmuştur. Kendi inşaat iki sürümü vardır. Bir efsaneye göre, keşiş rüyada tanrıça Kannon çıktı ve başladı bir şelale yakınında yaşamak emretti. Entin dağlarda manastır yerleşim koydu, sonra orada avlanan bir araya geldi, ama Shogun Sakanoue Tamuramaro. Dualar Kannon Entin Şogun hasta eşi tedavi ve kendini kampanya kazanmak için yardımcı tanrıça kadar sunulmaktadır. Şükran, yılın 798 yılında Shogun manastırın ana yapı haline Started Dağdaki bir tapınak inşa. Başka bir efsaneye göre, tapınak mülklerini yıkmak için sipariş günahlarından tövbe şogunun eşi, arkasından ortaya çıkan ve onun yerine bir Budist tapınak inşa. Askeri kampanyada kazanılan Shogun, manastırın tapınağa kendi ikamet açmak için emretti.

IX yüzyılın başında, manastır imparatorluk sarayının özelliği oldu ve imparatorun ailesinin sağlığı için resmi dualar yapma hakkını elde etti. Aynı zaman zarfında, tapınak ve bugünkü adını aldı.

Kofuku-ji - Bir sonraki yüzyılda Kiyomizu-dera sonunda ülkenin en büyük Budist manastırlarından birinin kontrolü altında idi. Bu manastır yurdu Enryaku-ji ile bir çatışma oldu. Aralarındaki çatışmalar genellikle art arda katliam tabi silah Manastırı Kiyomizu-dera ile düzenlenmektedir. Rahiplerin Enryaku-ji Tapınağı, ana ve diğer binalar yandı zaman en ağır Kiyomizu-dera, 1165 yılında yaşadı. Kiyomizu-dera birçok kez küle döndü, ama onun yeniden inşa.

Bugün görülebilen Yapı 1633 yılında inşa edildi. Ulusal bir kültür varlığı olan tapınak kompleksi, olarak, bir dua salonu, Pagoda, tanrıça Kannon bir heykeli ile ana tapınak, çan ve diğer tesisler için döken içerir.

Açıklamaları Kiyomizu-dera Manastırı ve törenler dramatik ve komedi oyunlar, geleneksel tiyatro Kabuki ve Bunraku üretimlerinde kullanılan Japon edebiyatı XI-XIII yüzyıllarda, ortak eserleridir.